loading...
new Poetry

والا پیامدار!
محمد!
گفتی که یک دیار هرگز به ظلم و جور نمی ماند بر پا و استوار
آنگاه تمثیل وار کشیدی عبای وحدت بر سر پاکان روزگار
در تنگ پر تبرک آن نازنین عبا
دیرینه ای محمد!
جا هست بیش و کم

آزاده را که تیغ کشیده است بر ستم !؟


(سیاوش کسرایی)

ارسال نظر برای این مطلب

کد امنیتی رفرش
درباره ما
آه اگر آزادی سرودی می خواند کوچک، همچون گلوگاه پرنده ای، هیچ کجا دیواری فرو ریخته برجای نمی ماند؛ سالیان بسیاری نمی بایست دریافتن را ، که هر ویرانه نشانی از غیاب انسانیست ...
اطلاعات کاربری
  • فراموشی رمز عبور؟
  • آرشیو
    آمار سایت
  • کل مطالب : 22
  • کل نظرات : 0
  • افراد آنلاین : 2
  • تعداد اعضا : 0
  • آی پی امروز : 13
  • آی پی دیروز : 25
  • بازدید امروز : 15
  • باردید دیروز : 12
  • گوگل امروز : 0
  • گوگل دیروز : 0
  • بازدید هفته : 28
  • بازدید ماه : 27
  • بازدید سال : 31
  • بازدید کلی : 95
  • کدهای اختصاصی

    اسلایدر